'Oχι σε Χαμένα Όνειρα,αφήστε τα παιδιά να ονειρεύονται

Του Τσάδαρη  Κων/νου

Ο αθλητισμός και κατά επέκταση το μπάσκετ είναι μέρος της καθημερινότητας πολλών παιδιών. Όταν όμως οι επιθυμίες των γονιών δεν ταιριάζουν με τα όνειρα του παιδιού τους
δημιουργείτε χάσμα μεταξύ τους με αρνητικά αποτελέσματα

«Coach o γιος μου θα γίνει και ο πρώτος στο μπάσκετ. Έχω αποφασίσει να τον βάλω σε ομάδα από τώρα για να γίνει αστέρι!» λέει ο πατέρας του εφτάχρονου Αρη. Ο ίδιος εξηγεί: «Εγώ δεν ήμουν ποτέ καλός στο Μπάσκετ. Ο πατέρας μου δεν ασχολήθηκε ποτέ μ’ εμένα. Άσε που ήμουν χοντρός σαν καρπούζι. Γι’ αυτό θέλω ο Αρης να γίνει μπασκετμπολίστας !»

 ‘Άραγε, αυτός ο πατέρας σκέφτηκε ποτέ αν ο Αρης θέλει να γίνει «ασχοληθεί  με το μπάσκετ»;

«Τις προάλλες συνάντησα έναν παλαιό φίλο πού ο γιος του 12 ετών συμμετείχε σε μια γειτονική Ακαδημία μπάσκετ.

Πως πάει ο μικρός ρώτησα ....

Πολύ καλά Coach αλλά αλλάξαμε σύλλογο πήγαμε στο...

Γιατί έφυγες αφού εκεί που ήταν το παιδί είχε μεγάλη συμμετοχή στα παιχνίδια και έδειχνε ευχαριστημένο

Ναι αλλά εκεί που πήγαμε η ομάδα κερδίζει .....

Ο μικρός έχει συμμετοχή στην ομάδα;

Δυστυχώς λίγο.....αλλά ξέρεις εκεί η ομάδα κερδίζει.... »

‘Άραγε, O μικρός συμφώνησε με το καπρίτσιο του πατέρα του ;

«Πόσο, τελικά, πρέπει να πιέζουμε ένα παιδί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες μας η τα αρρωστημένα μας καπρίτσια; Μήπως η πίεση αυτή θα γυρίσει εναντίον μας κάποια στιγμή;»

Oι πιεστικοί γονείς προσπαθούν να ζήσουν μέσα από τη ζωή των παιδιών τους, καθώς δεν μπορούν να τα δουν ως οντότητα, αλλά ως προέκταση του εαυτού τους.

Είναι λυπηρό να βλέπεις παιδιά να αλλάζουν τις ακαδημίες σαν τα πουκάμισα ψάχνοντας  το χρυσό αυγό και στο τέλος της διαδρομής το μόνο που μένει να είναι μια συλλογή από πολύχρωμα  t-shirt για να θυμίζουν τον λόγο που το παιδί έχει  απομακρυνθεί από τον χώρο του αθλητισμού.

Δυστυχώς υπάρχουν και  εξωγενείς παράγοντες όπως η οικονομική κρίση που στην παρούσα χρονική περίοδο βοήθα και αυτή προς την λάθος κατεύθυνση διότι δημιουργείται μια υπερπροστατευτική τάση από την πλευρά των γονέων, συνοδευόμενη από ανησυχία για την εξέλιξη των παιδιών, στοιχείο το οποίο δίνει  θετικό πρόσημο σε σπασμωδικές κινήσεις.

Δώστε  χώρο και χρόνο στο παιδί σας αφήστε το να επιλέξει το άθλημα η την ακαδημία που αισθάνεται καλύτερα και σιωπηλά να είστε δίπλα του να το συμβουλεύεται στα βήματα του και σιγά σιγά θα διαπιστώσετε , ότι ο νεαρός αθλητής, είναι απόλυτα ικανός να βρει το δικό του δρόμο.

Γιατί ότι ο καλύτερος τρόπος να δίνεις συμβουλές στα παιδιά σου είναι να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που θέλουν και μετά να τα συμβουλέψεις να το κάνουν...