Coach θέλω να φτάσω εκεί που ονειρεύομαι ..θα τα καταφέρω ;
Γυρίζοντας το μυαλό μου μερικά χρόνια πριν, φέρνω στη σκέψη μου εικόνες από ένα αδύνατο ψιλόλιγνο παιδάκι, σε ένα τσιμεντένιο γηπεδάκι με ξύλινα ταμπλό. Κρατάει μια μπάλα φθαρμένη και ξεφλουδισμένη . Ένα παιδί, μια μπάλα μόνο σε ένα γηπεδάκι… Το παιδί σουτάρει τη μπάλα στο καλάθι και, την ξαναστέλνει. Πότε δίποντo, πότε τρίποντo, πότε Layup πότε στη γωνία. Ντρίπλες με το δεξί, με το αριστερό, σταυρωτές ,ραχιαίες . Την χτύπα στο ταμπλό μαζεύει τα ριμπάουντ και τρέχει από καλάθι σε καλάθι .
Πάθος πείσμα αγνοεί τον χρόνο και μενει προσηλωμένος σε αυτό που αγαπά .Ο ‘Ήλιος δύει και το παιδί εκεί με την σπυριάρα μπάλα αγκαλιά να συνεχίζει
Φαντάζεται το παιχνίδι, ζει το όνειρο και παίρνει μέρος σε αυτό. Η ώρα περνάει και το μόνο που ακούγεται στο γηπεδάκι είναι ο ήχος της μπάλας.
Σταματώ τις σκέψεις μου …..
Παιδί μου είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις …συνέχισε έτσι και εγώ θα είμαι δίπλα σου …και μην ξεχνάς το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους.
Πάθος πείσμα αγνοεί τον χρόνο και μενει προσηλωμένος σε αυτό που αγαπά .Ο ‘Ήλιος δύει και το παιδί εκεί με την σπυριάρα μπάλα αγκαλιά να συνεχίζει
Φαντάζεται το παιχνίδι, ζει το όνειρο και παίρνει μέρος σε αυτό. Η ώρα περνάει και το μόνο που ακούγεται στο γηπεδάκι είναι ο ήχος της μπάλας.
Σταματώ τις σκέψεις μου …..
Παιδί μου είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις …συνέχισε έτσι και εγώ θα είμαι δίπλα σου …και μην ξεχνάς το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους.
Τσάδαρης Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου