Η άποψη μου..

Ακούω να χαρακτηρίζουν τα παιδιά άμπαλα ,χοντρά ,κοντά ,αδύναμα.

Ακούω πολλούς να τα υποτιμούν να τα χλευάζουν  και να μην τα θέλουν στην ομάδα τους για να μην ξεφτιλίζονται όπως λένε και να ψάχνουν μόνο από το πάνω ράφι.
Διαφωνώ κάθετα..όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στο παιχνίδι στο χειροκρότημα στο ταξίδι στο όνειρο γιατί αξία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη.
Τα παιδιά μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.....