Eνα μήνυμα

Eνα μήνυμα από έναν αθλητή μου 16 ετών ….

Τα πολλά λόγια είναι φτωχά και  η υποχρέωση και ο σεβασμός τεράστιος απέναντι σε αυτά τα παιδιά.

Coach είμαι εδώ για σένα… παίζω για σένα 

Coach με έκανες να αγαπήσω το μπάσκετ…και να ζήσω το όνειρο

<< Θυμάμαι Coach όταν ήρθα και ήμουν μια σταλιά ,άμπαλος και ανυπόμονος που δεν μπορούσα να φτάσω την μπάλα στο καλάθι όταν μου έφευγε η μπάλα από τα χέρια σαν να είχα μανταλάκια και εσύ χαμογελούσες, όταν στις ασκήσεις ντρίπλας κυνηγούσα την μπάλα σε όλο το γήπεδο.. και εσύ μου έλεγες πάμε ξανά πάλι από την αρχή.

Θυμάμαι όταν με έπαιρνε από κάτω που εσύ επέμενες  μην τα παρατάω και ότι  θα φτάσω ψηλά...δεν ξεχνώ που μου έλεγες ότι το μπάσκετ είναι η προσωποποίηση της ζωής και ότι δεν πρέπει να τα βάζουμε κάτω γιατί αργά ή γρήγορα με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο ο στόχος θα επιτευχθεί . 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το χαρτί που μου είχες δώσει με τους κανόνες <<μπάσκετ, σχολείο, ζωή>> κολλημένο πάντα  στο ψυγείο να μου θυμίζει το σήμερα και το αύριο.

Πάντα πίστευες σε μένα και μου θύμιζες  ότι μπορώ να τα καταφέρω .

Και  τα κατάφερα Coach.

Τα κατάφερα για να μπορέσω να πω όσα έχω να πω και είναι πολλά.

Και όταν η φωνή μου ακουστεί...

Δεν θα έχω ξεχάσει την πορεία.

Τα κατάφερα για να αποδείξω ότι έχει κάποια αξία η αξία μου.

Τα κατάφερα για να αποδείξω ότι έχει κάποια αξία η αξία σου.

Τα κατάφερα για να αποδείξω  ότι έχει κάποια αξία η αξία μας.

Παιδί μου είμαι σίγουρος ότι θα τα κατάφερνες …συνέχισε έτσι και εγώ θα είμαι δίπλα σου …και μην ξεχνάς το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που πιστεύουν στα όνειρά τους.

Tσάδαρης Κ